ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΒΑΣΙΚΑ: ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΔΗΛΩΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!
Η αδήλωτη εργασία μέσα από όλες τις μορφές που παίρνει (μερική/καθόλου ασφάλιση, δήλωση χαμηλότερου εισοδήματος από το πραγματικό, μπλοκάκι, παράβαση των ωραρίων εργασίας-κλεμμένες ώρες), αφορά πλέον όλο και περισσότερους εργαζόμενους και εργαζόμενες ανεξαρτήτως ειδικότητας, κλάδου, σύμβασης και ηλικίας. Αποτελεί ξεκάθαρη τακτική που ακολουθούν σχεδόν όλοι οι εργοδότες. Την ίδια στιγμή το κράτος και οι ελεγκτικοί του μηχανισμοί κλείνουν το μάτι σε όλη αυτήν την ληστεία. Καμιά κυβέρνηση δεν πρόκειται να βάλει χέρι στην άγρια κερδοφορία των ντόπιων και ξένων, μικρών και μεγάλων καπιταλιστών, ή αλλιώς στην πολυπόθητη «εθνική ανάπτυξη», που βασίζεται κατά κόρον στην αδήλωτη και κακοπληρωμένη εργασία.
Στον αντίποδα, εμείς οι εργαζόμενοι/ες, μέσα από την αδήλωτη εργασία ζούμε σε μια ιδιότυπη κατάσταση εξαίρεσης και ανασφάλειας. Δηλαδή, ενώ παράγουμε κέρδη για το κάθε αφεντικό, για το κράτος και τις δημόσιες υπηρεσίες είμαστε αόρατοι. Οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να βρεθούμε από την προσωρινή και φθηνή εργασία στον βούρκο της ανεργίας. Η ασφάλισή μας που καλύπτει τα αυτονόητα (περίθαλψη, σύνταξη, επιδόματα κλπ), αλλά είναι και απόδειξη της εργασίας μας, έχει μετατραπεί από την γλώσσα των αφεντικών σε περιττή δαπάνη που απειλεί την τσέπη τους. Ένας ακόμα εργοδοτικός εκβιασμός, ντυμένος με το μανδύα της κλάψας, που προσπαθεί να μας γεμίσει ενοχές και να μας πείσει πως πρέπει να νιώθουμε ευγνώμονες για την «δουλίτσα» που μας δίνουν. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά, ότι οι επιχειρήσεις και τα κέρδη τους εξακολουθούν να υπάρχουν αποκλειστικά χάρη στη δική μας εργασία.
Μπροστά σε αυτή την συνθήκη, σπάμε τον αδιέξοδο δρόμο της ατομικής διαπραγμάτευσης με τ’ αφεντικά και διαχωριζόμαστε ως εργαζόμενοι από τους εργοδότες. Σταματάμε να προσφεύγουμε σε καλοπιάσματα και φιλίες μ’ αυτούς που μας εκμεταλλεύονται, δεν καταπίνουμε τις προσβολές και τα “χωσίματα” ανάλογα με τις ορέξεις των αφεντικών, των προϊστάμενων και των διευθυντών, δεν το βουλώνουμε για να μην πάρει κι εμάς η μπάλα, όταν ένας συνάδελφος “τ’ ακούει”, εξαναγκάζεται σε παραίτηση ή απολύεται. Αντίθετα, όταν διεκδικούμε συλλογικά συνειδητοποιούμε τη δύναμη που έχουμε όταν είμαστε ενωμένοι, καταλαβαίνουμε την κοινή μας θέση και τα κοινά μας συμφέροντα. Ο αγώνας ενάντια στα “μαύρα” μεροκάματα και την αδήλωτη εργασία είναι αγώνας για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές που να μπορούν να ικανοποιούν τις δικές μας ανάγκες στο σήμερα. Για να ξανακερδίσουμε την αξιοπρέπεια μας σαν εργατική τάξη. Και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί με προσευχές και παρακάλια.
Να φτάσει σε κάθε χώρο δουλειάς το σύνθημα:
Επιστροφή στα βασικά – Ούτε μία ώρα αδήλωτη δουλειά!
νομάδες – εργατική συνέλευση στα βορειοανατολικά
Νοέμβρης 2017