Κείμενο για τις εξελίξεις στην domino’s, το οποίο μοιράστηκε σε καταστήματα της αλυσίδας στις γύρω περιοχές. (σε pdf)
Εργαζόμενοι – Domino’s Pizza: 22-3
Ο εργατικός αγώνας στη Domino’s Pizza συνεχίζεται έως τη δικαίωση του, μέχρι την επαναπρόσληψη του απολυμένου διανομέα. Έχει όμως ήδη κερδίσει για έναν απλό λόγο. Διότι ξεπέρασε το ζήτημα της επαναπρόσληψης του εργαζόμενου και, μέσα από την ένταση και την επιμονή του, ανατίμησε τους όρους με τους οποίους εργάζονται συνολικά οι εργαζόμενοι στην εταιρία. Διότι, πλέον, τηρείται το 8ωρο και παρέχεται όλος ο απαραίτητος εξοπλισμός. Διότι η συναδελφική αλληλεγγύη έδειξε στα αφεντικά και τα τσιράκια τους ότι οι απολύσεις και οι απειλές, αντί να εκφοβίζουν, φέρνουν ορισμένες φορές τα αντίθετα αποτελέσματα. Η εκδικητική αυτή απόλυση στάθηκε αφορμή ώστε να ανοίξει ένας διάλογος πάνω στις συνθήκες εργασίας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα καταστήματα της Domino’s. Εικονικές συμβάσεις, αυθαιρεσίες κι αγγαρείες βγήκαν στην επιφάνεια, ενώ η Επιθεώρηση Εργασίας αποδέχεται τη συνεπή συνδικαλιστική δράση του απολυμένου και, αναγνωρίζοντας τις 22 συναδελφικές υπογραφές στήριξης απέναντι στις καταθέσεις των ρουφιάνων της εργοδοσίας, στέλνει την υπόθεση στο δικαστήριο.
Η τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας σχετικά με την απόλυση του διανομέα, μας βοήθησε να βγάλουμε κάποια επίσης χρήσιμα συμπεράσματα. Όταν η επιθεωρήτρια ρώτησε την εκπρόσωπο της Domino’s για τον λόγο της απόλυσης, η τελευταία, παρόλο που δεν υποχρεούται πλέον από το νόμο να αιτιολογήσει μια απόλυση, ξεδίπλωσε την δική τους “αλήθεια”, ως ένδειξη “καλής πίστης”. Το επιχείρημα της εργοδοσίας, λοιπόν, περιορίστηκε στο ότι ο εργαζόμενος δεν φορούσε μάσκα (!), σέρνοντας ως στοιχεία κάτι ανυπόγραφες συστάσεις, ενώ οι ένορκες καταθέσεις εναντίον του διανομέα κάνουν λόγο για μια αόριστη αντιεπαγγελματική συμπεριφορά. Το γεγονός ότι η εργοδοσία δικαιολόγησε την απόλυση και μάλιστα με τόσο πρόχειρα ψέμματα, ενώ δεν είχε καμία νομική υποχρέωση και δε δεσμεύεται κάπως από τις αποφάσεις της Επιθεώρησης, αναδεικνύει μόνο το φόβο που επικρατεί στο στρατόπεδο τους. Αναδεικνύει, δηλαδή, ότι πίσω από την πολύ “καλή πίστη” τους, ο λόγος που φτάσανε να απολογηθούν είναι η γύμνια των πραγματικών τους εκδικητικών προθέσεων, απέναντι στη δική μας ειλικρίνεια κι αποφασιστικότητα.
Από την άλλη, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στη Domino’s βγήκαν μπροστά. 22 συνάδελφοι σε τέσσερα καταστήματα της Domino’s στα βορειοανατολικά υπέγραψαν υπέρ της επαναπρόσληψης του απολυμένου διανομέα, δηλώνοντας ότι η απόλυση είναι εκδικητική εξαιτίας των απεργιών και των αιτημάτων για καλύτερες συνθήκες εργασίας, τα οποία και διεκδίκησε από κοινού με τους συναδέλφους του τα δυόμιση τελευταία χρόνια στο κατάστημα της Αγίας Παρασκευής. Το ψήφισμα των συναδέλφων κατατέθηκε με το υπόμνημα του απολυμένου διανομέα στην επιθεώρηση εργασίας, μαζί με όλα τα έγγραφα που αποδεικνύουν την εκδικητική διάσταση της απόλυσης. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η πολυεθνική Daufood που διαχειρίζεται την Domino’s Pizza στην Ελλάδα, στο υπόμνημα που κατέθεσε στην επιθεώρηση, δεν κατάφερε να γεμίσει ούτε ένα ταξί από ένορκες καταθέσεις εναντίον του απολυμένου διανομέα (3 στον αριθμό, οι ένορκες των μάνατζερ και των προϊσταμένων δεν τις προσμετράμε μιας και δεν είχαμε αυταπάτες ότι είναι κάτι περισσότερο από τσιράκια των αφεντικών τους), τη στιγμή που η συναδελφική αλληλεγγύη γεμίζει πούλμαν. Ο απολυμένος διανομέας, από κοινού με τους συναδέλφους του, το σωματείο της ΣΒΕΟΔ (Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου) κι εμάς ως εργατική συνέλευση στο πλευρό του, θα προχωρήσει σε αγωγή εναντίον της Domino’s με σκοπό να διεκδικήσει την επαναπρόσληψή του στο δικαστήριο, εφόσον δεν υποχωρήσει η εταιρεία στο δίκαιο αίτημά μας. Αξίζει όμως να σταθούμε λίγο σε αυτά που ήδη έχει κατακτήσει ο αγώνας μας.
Ο θόρυβος ενάντια στην εκδικητική απόλυση – με τις παρεμβάσεις, τους αποκλεισμούς καταστημάτων, τις μοτοπορείες, από μεριάς μας ως Νομάδες αλλά και με το σωματείο της ΣΒΕΟΔ (το οποίο κατέθεσε ξεχωριστό υπόμνημα για την υπόθεση του απολυμένου) – η δημοσιοποίηση των συνθηκών εργασίας στα καταστήματα της Domino’s, η καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας αλλά και το ψήφισμα των 22 συναδέλφων, έβαλαν στο στόχαστρο το ελαστικό κι ελάχιστα νομότυπο μοντέλο εργασίας που προσφέρει η Domino’s. Σε όλα τα παραπάνω, εάν προσθέσουμε και το γεγονός ότι πολλοί/ες συνάδελφοι/ισσες αρχίσαν να συζητάνε τα προβλήματα της δουλειάς, μπορούμε να καταλάβουμε το λόγο που η εργοδοσία πήρε πίσω τα παράνομα 10ωρα και 11ωρα, με τις απλήρωτες προσαυξήσεις των υπερωριών. Καθιερώνοντας το 8ωρο για τους εργαζόμενους με τη συγκεκριμένη σύμβαση μερικής απασχόλησης (4 ώρο βάσει σύμβασης μερικής απασχόλησης + 4 ‘’έκτακτες υπερωρίες’’ κάθε μέρα), δηλαδή το ελάχιστα νόμιμο, προσπάθησε να προλάβει τυχόν νέες διεκδικήσεις, καταγγελίες και πρόστιμα. Η επιθεώρηση εργασίας, μέσα από την δική μας πίεση, δεν θα μπορούσε να κάνει άλλο τα στραβά μάτια σε μια εταιρεία με 460 εργαζόμενους. Τα πρόστιμα επομένως, δεν άργησαν να πέσουν, με τα πρώτα να αφορούν την μη παροχή μπουφάν σε συναδέλφους που μπαίνουν στα ψυγεία της Domino’s χωρίς να προφυλάσσονται από την απότομη μεταβολή θερμοκρασίας. Η δικαιολογία, για άλλη μια φορά; Ότι ο απαραίτητος εξοπλισμός, σύμφωνα με την εταιρεία, βρισκόταν στο δρόμο και ήρθε την άλλη μέρα. Μάλλον, θα είχε κίνηση.
Τα 8ωρα λοιπόν, κατοχυρώθηκαν για όλους τους εργαζόμενους των εταιρικών καταστημάτων της Domino’s Pizza, μάγειρες και διανομείς. Ο εξοπλισμός των συναδέλφων εξασφαλίστηκε και η επιχείρηση αποφάσισε να κάνει ένα βήμα πίσω, για να διασφαλίσει ότι η απόλυση δεν θα σταθεί αφορμή για περισσότερες διεκδικήσεις των εργαζομένων. Ο αγώνας για την επαναπρόσληψη του διανομέα λοιπόν, έχει ήδη νικήσει, πριν να δικαιωθεί. Οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες σταμάτησαν να δουλεύουν χωρίς ωράριο, ανάλογα τη δουλειά, εξασφάλισαν τον πλήρη εξοπλισμό τους (τόσο οι διανομείς, όσο και οι μάγειρες), ενώ η Επιθεώρηση Εργασίας αναγκάστηκε, μετά την δημοσιοποίηση της υπόθεσης, να προβεί σε ελέγχους σε διάφορα καταστήματα της Domino’s Pizza και να εκδώσει τα ανάλογα πρόστιμα.
Ο εργατικός αγώνας στη Domino’s Pizza, αποδεικνύει πως μπορούμε σήμερα να διεκδικούμε και να πετυχαίνουμε καλύτερες συνθήκες εργασίας. Οι εργατικές συνελεύσεις, οι κοινότητες αγώνα στις γειτονιές, οι άτυπες ή τυπικές επιτροπές εργατών στους χώρους δουλειάς, τα πρωτοβάθμια σωματεία βάσης, είναι ο μόνος τρόπος να βάλουμε μια νέα τιμή στην εργασία μας σήμερα και να καλυτερεύσουμε τις ζωές μας. Απέναντι στην μιζέρια, την αποδοχή της ήττας, την απαισιοδοξία και την βαρεμάρα, οι αγώνες μας γεμίζουν δύναμη και κουράγιο για τη συνέχεια.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ – ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΦΕΡΝΕΙ ΤΑΡΑΧΗ!
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥ ΔΙΑΝΟΜΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ DOMINO’S PIZZA ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ