Δεν πέρασε πολύς καιρός από την μεγάλη απεργία των εργαζόμενων οδηγών δικύκλων στις 11/4 κι o όμιλος GOODY’S προχώρησε σε δυο απολύσεις διανομέων στα κατάστημα της Αγ. Παρασκευής και Λ. Αλεξάνδρας. Και οι δύο είχαν συμμετάσχει στην απεργία ενώ ο ένας από τους δύο εργαζόμενους είχε διεκδικήσει επιτυχώς εταιρικό μηχανάκι. Θα ήταν αφελές να υποστηρίζαμε το συγκεκριμένο συμβάν ως ένα μεμονωμένο περιστατικό εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Το λεγόμενο «διευθυντικό δικαίωμα» των αφεντικών για απολύσεις παίρνει σβάρνα όχι μόνο όσους σηκώνουν κεφάλι αλλά σχεδόν τους πάντες.
Τι κοινό έχει η απόλυση ενός εργαζόμενου λόγω της συμμετοχής του σε μια απεργία με την απόλυση μιας εργαζόμενης που έχει ανακοινώσει στον εργοδότη της ότι βρίσκεται στους πρώτους μήνες εγκυμοσύνης; Τι κοινό έχουν αυτές οι απολύσεις με τον εξαναγκασμό ενός παλιού “προνομιούχου” εργαζόμενου για “οικειοθελή” αποχώρηση ώστε να αντικατασταθεί από έναν νέο, άπειρο και πειθαρχημένο; Όλες οι απολύσεις αποτελούν για τ’ αφεντικά την επιβεβαίωση της εξουσίας που κατέχουν πάνω μας. Είτε λειτουργούν εκδικητικά, είτε σαν αφορμή μεγιστοποίησης των κερδών, είτε σαν εργαλείο εκφοβισμού και υποταγής. Τα αλαζονικά τους σχέδια δεν κάνουν διακρίσεις κι όταν δεν χωράμε σ’ αυτά, γινόμαστε πιο αναλώσιμοι/ες κι από τα εμπορεύματα που πουλάμε ή διακινούμε στην δουλειά.
Απέναντι στις απολύσεις, το ταξικό μας καθήκον παραμένει: Να σταματήσουμε να κοιτάμε την πάρτη μας και να αντιληφθούμε πως αυτό που συμβαίνει σε εμάς συμβαίνει και σε άλλους. Να κάνουμε ορατές τις μικρές και σκόρπιες αντιδράσεις μας και να τις κυκλοφορήσουμε μεταξύ μας τόσο σαν εμπειρίες αγώνα όσο και σαν δυνατότητες οργάνωσης. Στο μαγαζί, στην αλυσίδα, στον κλάδο, στην γειτονιά, στο σύνολο της τάξης μας…
Νομάδες | εργατική συνέλευση στα βορειοανατολικά
Ιούνης ’19